ส้ม มารี：ฉันเคยออกตามหาคนๆ นั้น

ส้ม มารี：จากโลกทั้งใบ

ส้ม มารี：แล้วก็ไม่มีเธออยู่ที่ใด

ส้ม มารี：มันคงเป็นแค่ความฝัน

ส้ม มารี：แล้วมีใครบอกไว้

ส้ม มารี：ข้างบนนั้นมีโลกทั้งใบ

ส้ม มารี：อาจจะมีใครสักคน

ส้ม มารี：รออยู่บนโลกนั้น

ส้ม มารี：หรือเธอจะอยู่ตรงนั้นแสนไกล

ส้ม มารี：ใช้เวลาเดินขึ้นไปเท่าไร

ส้ม มารี：มันก็คงไม่พอ

ส้ม มารี：ได้แต่มองหาเธอจากตรงนี้

ส้ม มารี：ที่ๆ มีแค่ฉันนั้นรอเธอ

ส้ม มารี：มีอยู่จริงข้างบนตรงนั้นใช่ไหม

ส้ม มารี：ฉันเชื่อสักวัน

ส้ม มารี：ที่เรานั้นอาจได้พบกัน

โอ๊ต ปราโมทย์：อยากรู้ในเวลานี้

โอ๊ต ปราโมทย์：ข้างบนนั้นสบายดีหรือเปล่า

โอ๊ต ปราโมทย์：เธอจะอยู่อย่างไร

โอ๊ต ปราโมทย์：บอกกับฉันให้รู้ที

โอ๊ต ปราโมทย์：หรือเธอจะอยู่ตรงนั้นแสนไกล

โอ๊ต ปราโมทย์：ใช้เวลาเดินขึ้นไปเท่าไร

โอ๊ต ปราโมทย์：มันก็คงไม่พอ

โอ๊ต ปราโมทย์：ได้แต่มองหาเธอจากตรงนี้

โอ๊ต ปราโมทย์：ที่ๆ มีแค่ฉันนั้นรอเธอ

โอ๊ต ปราโมทย์：มีอยู่จริงข้างบนตรงนั้นใช่ไหม

โอ๊ต ปราโมทย์：ฉันเชื่อสักวัน

โอ๊ต ปราโมทย์：ที่เรานั้นอาจได้พบกัน

ส้ม มารี：หรือเธอจะอยู่ตรงนั้นแสนไกล

Both：ใช้เวลาเดินขึ้นไปเท่าไร

Both：มันก็คงไม่พอ

Both：ได้แต่มองหาเธอจากตรงนี้

Both：ที่ๆ มีแค่ฉันนั้นรอเธอ

Both：มีอยู่จริงข้างบนตรงนั้นใช่ไหม

Both：ฉันเชื่อสักวัน

Both：ที่เรานั้นอาจได้พบกัน

โอ๊ต ปราโมทย์：เธอจะอยู่ตรงนั้นแสนไกล

โอ๊ต ปราโมทย์：มันก็คงไม่พอ

Both：ได้แต่มองหาเธอจากตรงนี้

Both：ที่ๆ มีแค่ฉันนั้นรอเธอ

Both：มีอยู่จริงข้างบนตรงนั้นใช่ไหม

Both：ฉันเชื่อสักวัน

Both：ที่เรานั้นอาจได้พบกัน