“Ingen pliktar å velje ei einsleg sanning

Men ein skuldar seg sjølv å sjå

Med åpne augo

Bak alle dører

Og bak dei mørke forheng

Korfra svart skodde sig

Også desse hjørna må vitjas

Før ein kan sei ein har vald

Spegelen gjer tilbake

Alt som er gjeven

Og fortel ingenting

Om flata alt er måla

Den som tek vekk det levde

Som set inn det skrevne

Må sjå sitt minne døy for Sterkare penn”

Der mange såg

Skal no ein blind leie

(I di tid)

Der elskande lo

Skal no dei gamle sørga

(I ditt namn)

At jorda rik av dauden vert

Er ikkje lengre hevda

(I di soge)

Tørka opp og gjøymd vekk

Mørkrets hemmelege gåver

(I di kyrkje)

Dei ber fram

Ein far for alle borna

(I di tid)

Ein som gløymer dei

Som ikkje herskar

(I ditt namn)

Sjå, dei gøymer seg

Bak flammar og klede

(I di soge)

Og sanninga vert knyta

Til hengeløkker

(I di kyrkje)

Makta og vanæra

I all tid

Er di, og (du) er gløymd

For all tid

Høyr tekstar om vern og skjold

Gjeld berre eiga makt

(I di tid)

Dei bygga tårn av lika

For nærare å komme

(I ditt namn)

Ein vinnar i ord

Av slag som aldri sto

(I di soge)

Ein tenar i svovel

Ein herskar i kjøt

(I di kyrkje)

Dei vil så gjerne sjå

Og blindast av ljoset

(I di tid)

Sleper på ei arv

Som ingen ville ha

(I ditt namn)

Kjenner ikkje att

Sitt eige indre eg

(I di soge)

Fryktar for skugge

Og fryktar for spegl

(I di kyrkje)

Makta og vanæra

I all tid

Er di, og (du) er gløymd

For all tid