Kayıp (迷失) - Tarkan (塔坎)

Hazin bir siyaha boyandı bulutlar

İkimize ağlar bu nazlı yağmurlar

Umudum azaldı geçiyor zamanlar

Ayrılık efendi kulu biz aşıklar

Ellerin avcumda soldu

Yaralı bir ürkek kuştu

Biten bir aşktan çırpınıp uçtu

“Yolun açık olsun” demek isterdim

Boğazım düğümlü sözlerim kayıp

Bir daha ömrümce kimseyi sevmem

Çünkü bu bedende yüreğim kayıp

Beyaz cennetlerden inecek melekler

Seni korur onlar; dualar dilekler

Bense bu sevdanın uzak gurbetinde

Savrulurum her gün senin hasretinle

Yarım kalan bir hikayeyiz artık seninle

Ayrı yollara yürüyoruz

Hayat bu

Serseri bir rüzgar gibi estin sen şimdi uzaklara

Ben göğsümde solgun bir gülle yaşarım yıllarca

Yaşamaksa bu

Ayrı akşamlara yatıp

Ayrı sabahlara uyanırız bundan sonra

Hataları aşk sanıp

Başka tenlerde avunuruz boşuna

Ve gizli gizli yaralanırız

Şunu bil ki daima

Ben en güzel yeri hatırana saklarım

Talan olmuş gönül bahçemde

Saçlarımda tel tel hüzünlerle

Gözlerimde azalan güneşlerle

Ben hep seni beklerim bu şehirde

Bir gün dönersin diye

Kendine iyi bak ey sevgili

Kendine iyi bak en sevgili