ทำไมชีวิต

จึงพบเพียงความเสียใจ

ทำผิดตรงไหน

จึงต้องกล้ำกลืนอย่างนี้

อยากจะหนีไป ปล่อยวางเสียที

แต่ฉันก็ทำไม่ได้

เพื่อสิ่งที่รักความหวัง

ที่ใจต้องการ

ต้องผ่านขวากหนาม

และผู้คนคอยทำร้าย

จะมองหาใคร

เข้าใจข้างกาย

ก็เหลือเพียงความเดียวดาย

กับเราตรงนี้

แม้ว่าเจ็บจะร้องก็ร้องไม่ออก

พูดก็พูดไม่ได้

แม้สิ้นไร้แรงกายแต่ใจต้องสู้ไป

ร้าวรานให้มันชา ช้ำให้สาหัวใจ

ไม่ได้สิ่งที่รักจะไม่ไปไหน

ช้ำจนตายก็ยอม

ต้องแลกน้ำตาเท่าไร

กรีดแผลในใจเท่าไร

รู้ไว้ จะไม่ยอมแพ้

แม้ว่าเจ็บจะร้องก็ร้องไม่ออก

พูดก็พูดไม่ได้

แม้สิ้นไร้แรงกายแต่ใจต้องสู้ไป

ร้าวรานให้มันชา ช้ำให้สาหัวใจ

ไม่ได้สิ่งที่รักจะไม่ไปไหน

ร้าวรานให้มันชา ช้ำให้สาหัวใจ

ไม่ได้สิ่งที่รักจะไม่ไปไหน

ช้ำจนตายก็ยอม