7 วันที่ฉันเหงา - Bie Sukrit

Written by：บรรเจิด สินธุ & ธนเดช ผาสุขธรรม

วันอาทิตย์เธอไปจากฉัน

วันจันทร์ดูเหมือนมันช่างว่างปล่าว

ฉันต้องนอนเหงาถึงวันอังคารจนเช้า

ใจมันร้าวเสียจนนอนไม่หลับ

เย็นวันพุธตั้งใจจะลืม

กลับจำข้ามคืนถึงพฤหัส

วันศุกร์ก็แล้วภาพเธอก็ยังคงชัด

วันเสาร์ความความเหงาก็ยังเท่าเดิม

7 วันที่ต้องทนเหงา 7 วันยังเศร้าอย่างนี้

ไม่มี วี่แววจะหายไป

7 วันที่เธอลืมกัน 7 วันที่สิ้นเยื่อใย

แต่ฉันไม่รู้เมื่อไร วันไหนจะลืมเธอ

วันพรุ่งนี้หรือนานแค่ไหน

หนึ่งเดือนหรือข้ามไปจนเป็นปี

ต้องใช้กี่ความเหงาลบภาพเก่าคราวนี้

ไม่มีอะไรที่ค้างคา

7 วันที่ต้องทนเหงา 7 วันยังเศร้าอย่างนี้

ไม่มี วี่แววจะหายไป

7 วันที่เธอลืมกัน 7 วันที่สิ้นเยื่อใย

แต่ฉันไม่รู้เมื่อไร วันไหนจะลืมเธอ

วันอาทิตย์เธอไปจากฉัน

วันจันทร์ดูเหมือนมันช่างว่างปล่าว

ฉันต้องนอนเหงาถึงวันอังคารจนเช้า

ใจมันร้าวเสียจนนอนไม่หลับ

เย็นวันพุธตั้งใจจะลืม

กลับจำข้ามคืนถึงพฤหัส

วันศุกร์ก็แล้วภาพเธอก็ยังคงชัด

วันเสาร์ความความเหงาก็ยังเท่าเดิม

สักวันคงลืมเธอได้ลง สักวันเราคงเหมือนคนเก่า

ไม่เหงา ไม่ทรมาน

7 วันที่ต้องทนเหงา 7 วันยังเศร้าอย่างนี้

ไม่มี วี่แววจะหายไป

7 วันที่เธอลืมกัน 7 วันที่สิ้นเยื่อใย

แต่ฉันไม่รู้เมื่อไร วันไหนจะลืมเธอ

7 วันที่เธอลืมกัน 7 วันที่สิ้นเยื่อใย

จากนี้ต้องคอยบอกใจ จำไว้ต้องลืมเธอ