Tá bliain is níos mó agam ag éisteacht

Le cogar doilíosach mo mheoin

Ó casadh liom gra gheal mo chléibhe

Tráthnóna beag déanach sa bhFómhar

Bhí an bhó bhainne cumhra ag géimeach

Is na héanlaith go meidhreach le cheol

Is ar bhruach an t-srutháin ar leath-thaobh díom

Bhí an cailín deas crúite na mbó

Tá a súile mar lonradh na gréine

Ag scaipeadh tré spéarthaibh an cheoidh

Is is deirge a grua ná na caortha

Ar lasadh i measc craobha na gcnoc

Tá a béilín níos milse ná sméartha

Is is gile ná leamhnacht a snó

Níl óigbhean níos deise sa tsaol so

Ná an cailín deas crúite na mbó

Dá bhfaighinnse árd Tiarnas na hÉireann

Éadacha, síoda is sróil

Dá bhfaighinnse an bhanríon is airde

Dá bhfuil ar an dtalamh so beo

Dá bhfaighinnse céad loingis mar spré dhom

Píoláidi, caisleáin is ór

Bfhearr liom bheith fán ar na sléibhte

Lem chailín deas crúite na mbó

Muna bhfuil sé i ndán dom bheith in éineacht

Leis an spéirbhean ró-dhílis úd fós

Is daoirseach, dubhrónach mo shaolsa

Gan suaimhneas, gan éifeacht, gan treo

Ní bheidh sólás im chroí ná im intinn

Ná suaimhneas orm oíche ná ló

Nó bhfeice mé taobh liom óna muintir

Mo cailín deas crúite na mbó