Τη μηχανή μου βάζω μπροστά

πάλι θα φύγω κι όλα γνωστά

ξετυλίγω ακόμη μια αλήθεια

δεν μου αρκεί πια το λίγο στα στήθια

Βγαίνω απ’ την πόλη, δρόμοι ανοιχτοί

να δούμε πάλι τι θα παιχτεί

την ψυχή μου απλώνω

σε μια τσάντα έχω μόνο

λίγο φως και νερό για τον δρόμο

Κι όσο φεύγω μακριά σου το ξέρω

πάντα ο ήλιος θα βγαίνει χωρίς

να τον νοιάζει αν θα τα καταφέρω

ή αν έρθεις ποτέ να με βρεις

Δεν κάνω ακόμα σκέψη καμιά

δεν έχω λύσεις, όλα ανοιχτά

ξετυλίγω ακόμα μια αλήθεια

η αγάπη δεν είναι συνήθεια

Τρέχει ο δρόμος κι είσαι μπροστά μου

καινούργιες γέφυρες περνάει η καρδιά μου

ένα σύνορο ψάχνει να ανοίξει στο φως

θα χαθούνε τα ίχνη μας έτσι κι αλλιώς