มันก็หลายปีที่เราได้แยกทาง
ไม่ได้พบกันสักครั้ง
อยู่ๆ ก็มา เธอส่งข้อความมาหาฉัน
ว่าเราเจอกันมาพบกันบ้างได้หรือเปล่า
ได้เจอหน้าเธอ เลยย้อนไปในวันนั้น
ย้อนไปในวันที่เรายังรักกันยังหวานอยู่
ย้อนไปในวันที่เรายังรักกันยังหวานอยู่
เคยถ่ายรูปกันมากมายเท่าไรก็ไม่รู้
รู้แค่ว่ามีเธออยู่ด้วยกันแล้วสุขใจ
แล้วลองมามองดูตัวฉันเองในวันนี้
ดูคนที่หัวใจมันว่างเปล่า
ไปทำใครเขาให้ต้องเจ็บปวด
ให้รวดร้ายด้วยเรื่องต่างๆ
ฉันก็เย็นชามาตั้งแต่วันที่เธอลาไป
ฉันไม่ได้รักเธออีกแล้ว
มันนานมาแล้วไม่เอานะ
ฉันไม่ได้รักเธอสักนิด
ฉันไม่ได้คิดถึงแทบบ้า
ที่ฉันเหมือนร้องให้เพราะ Dolce&Gabbana ของเธอ
ลอยมาทำให้ใจคิดเรื่องอดีต
ควรทำเช่าไร จะพูดเรื่องได้ไม่ให้เขิน
ไม่เจอนานเกินไป สนิทคงไม่ไหว
เธอน่ารักจัง พูดแค่ในใจ
เพราะพูดออกไปเธอคงว่าใจไม่ตรงปาก
ไม่เชื่อสายตา ผ่านมาไม่เคยไม่เคย
ช็อคเธอไปเลย หยิบบุหรี่มาจากไหน
ฉันก็แค่อึ้งนิดหน่อย แค่ไม่ได้เศร้าเสียในใจ
เพราะคนเราคงเปลี่ยนไปบ้างเป็นเรื่องธรรมดา
แล้วลองมามองดูตัวฉันเองในวันนี้
ดูคนๆ นี้ที่ไม่ได้สลด
ไปหลอกใครให้ต้องเกลียด
เกลียดจนหันหลังให้จนหมด
น้ำตาสักหยดไม่มีเท่าตอนที่เธอลาไป
ฉันไม่ได้รักเธออีกแล้ว
มันนานมาแล้วไม่เอานะ
ฉันไม่ได้รักเธอสักนิด
ฉันไม่ได้คิดถึงแทบบ้า
ที่ฉันเหมือนร้องให้เพราะ Dolce&Gabbana ของเธอ
ลอยมาทำให้ใจคิดเรื่องอดีต
ฉันไม่ได้รักเธออีกแล้ว
มันนานมาแล้วฉันมูฟออน
ฉันไม่ได้คิดถึงหรอกนะ
ฉันไม่เอาแล้วเรื่องเมื่อก่อน
ที่ฉันนั้นร้องให้เมื่อกี้
เพราะได้กลิ่นน้ำหอมของเธอ
เลยยอมให้หัวใจคิดเรื่องเก่าๆ
แค่ความทรงจำนั้นแวบมา
ความสุขมาศาลนานมาแล้ว
เมื่อเราได้มองจ้องในตา ที่ย้อนมาคืออดีต
ไม่ได้จะรีเทิร์นไปคบกับเธอสักหน่อย
ฉันไม่ได้รักเธออีกแล้ว
มันนานมาแล้วไม่เอานะ
ฉันไม่ได้รักเธอสักนิด
ฉันไม่ได้คิดถึงแทบบ้า
ที่ฉันเหมือนร้องให้เพราะ Dolce&Gabbana ของเธอ
ลอยมาทำให้ใจคิดเรื่องอดีต
ฉันไม่ได้รักเธออีกแล้ว
ไม่ได้รักสักหน่อย
ฉันไม่ได้รักเธอสักนิด
ไม่ได้คิดถึงบ่อยๆ
เพราะถ้าฉันนั้นกลับไปคิด
เดี๋ยวก็คงเรียบร้อย
ซ้ำรอยตัวเองโดนเธอทิ้งไปหัวใจทลาย