Aπ' το παράθυρό μου στέλνω

Ένα δύο και τρία και τέσσερα φιλιά

Που φτάνουν στο λιμάνι

Ένα και δύο και τρία και τέσσερα πουλιά

Πώς ήθελα να είχα ένα και δύο

Και τρία και τέσσερα παιδιά

Που σαν θα μεγαλώσουν όλα

Θα γίνουν λεβέντες για χάρη του Πειραιά

Όσο κι αν ψάξω δεν βρίσκω άλλο λιμάνι

Τρελή να με 'χει κάνει όσο τον Πειραιά

Που όταν βραδιάζει τραγούδια μ' αραδιάζει

Και τις πενιές του αλλάζει γεμίζει από παιδιά

Aπό την πόρτα μου σαν βγω

Δεν υπάρχει κανείς που να μην τον αγαπώ

Και σαν το βράδυ κοιμηθώ ξέρω πως

Ξέρω πως πως θα τον ονειρευτώ

Πετράδια βάζω στο λαιμό και μια χά

Και μια χά και μια χάντρα φυλακτό

Γιατί τα βράδια καρτερώ στο λιμάνι σαν βγω

Κάποιον άγνωστο να βρω

Όσο κι αν ψάξω δεν βρίσκω άλλο λιμάνι

Τρελή να με 'χει κάνει όσο τον Πειραιά

Που όταν βραδιάζει τραγούδια μ' αραδιάζει

Και τις πενιές του αλλάζει γεμίζει από παιδιά