เพลง: หวิว…(เวลาที่เรานึกถึง)(Acoustic)

ศิลปิน: Portrait

เจ็บอีกแล้ว

กับบาดแผลที่ฉันเคยคิดว่าไม่เป็นไร

กับร่องรอยความหลังที่ฉันหลบเอาไว้ข้างในใจ

ไม่รู้นานเท่าไร จนวันนี้ หลีกตัวเอง

ยอมเดินออกมาจากโลกใบเก่า

ซ่อนหัวใจที่มันเคยเต็มไปด้วยเรื่องที่เศร้าเศร้า

หลงคิดว่าแผลเก่า สักวันคงหายดี

แต่กาลเวลาได้ทำให้ฉันได้รู้ รู้ตัวสักที

ต้องยอมรับบาดแผลที่เกิดกับใจนี้

ยังเจ็บเบาเบา เวลาที่เรานึกถึงความรัก

เจ็บเป็นพักพัก ไม่ถึงกับมีน้ำตา

เจ็บเพียงหวิวหวิว ให้หัวใจดวงเดิมได้รู้ว่า

มันยังคงรู้สึกอยู่ แต่มันก็เต้นได้อยู่

ไม่ว่านานเท่าไร เจ็บจนเป็นเรื่องธรรมดา

เจ็บอีกแล้ว

เจ็บที่ใจมันยังคงจำเรื่องของเรา

ยิ่งจะลืมทำไมยิ่งจำ

มันเลยทำให้ยิ่งเหงา

เจ็บแผลตรงที่เก่าทุกทีที่เห็นเธอ

แต่กาลเวลาได้ทำให้ฉันได้รู้ รู้ตัวสักที

ต้องยอมรับบาดแผลที่เกิดกับใจนี้

ยังเจ็บเบาเบา เวลาที่เรานึกถึงความรัก

เจ็บเป็นพักพัก ไม่ถึงกับมีน้ำตา

เจ็บเพียงหวิวหวิว ให้หัวใจดวงเดิมได้รู้ว่า

มันยังคงรู้สึกอยู่ แต่มันก็เต้นได้อยู่

ไม่ว่านานเท่าไร

ก็ยังเจ็บเบาเบา เวลาที่เรานึกถึงความรัก

เจ็บเป็นพักพัก บางครั้งก็มีน้ำตา

เจ็บเพียงหวิวหวิว ให้หัวใจดวงเดิมได้รู้ว่า

มันยังคงรู้สึกอยู่ แต่มันก็เต้นได้อยู่

ไม่ว่านานเท่าไร เจ็บจนแผลนี้มันด้านชา

มันยังคงรู้สึกอยู่ แต่มันก็เต้นได้อยู่

ไม่ว่านานเท่าไร เจ็บจนเป็นเรื่องธรรมดา