เหมือนชะตาลิขิต

และคอยขีดเขียนให้เราเจอกัน

แม้เส้นทางยาวไกล

จะหนักแค่ไหน จะไปเพื่อฝัน

จะไกลสุดฟ้า ขุนเขา ทะเล คิดถึงคนที่ผูกพัน

วอนสายลม พัดพาให้รักคืนมา

เหมือนเดินไปกลางป่า

เธอคือหยดน้ำที่เย็นชื่นใจ

ทุกข์ที่มีบรรเทา

จะกี่ความเหงา ก็ พลันจางหาย

คือการเดินทางด้วยใจฝ่าฟัน

ทุกๆ วันยังมีจุดหมาย

ยังเดินก้าวไป เพราะใจเธอคือปลายทาง

อยากหยุดวันเวลาให้ฉันและเธอ

ไม่ต้องเจอการร่ำลา

อยู่กับฉันได้ไหม เพราะเธอนั้นคือ

ของขวัญจากบนฟากฟ้า

อ้อนวอนสรวงสวรรค์ ต้องมีสักวัน

อ้อนวอนยังโชคชะตา

ท้องทะเล ขอบฟ้ากว้างไกล

คิดถึงคนไกล ให้สายลมหนาวพัดพาความรัก

ให้คืนกลับมา

เหมือนเพิ่งได้เข้าใจ

ว่าความคิดถึงมันเป็นยังไง

แม้เวลาเดินผ่าน แต่คำว่ารักมันหยุดไม่ไหว

กี่ความเงียบงันที่ฉันต้องเจอ

เมื่อครั้งที่เธอจากไป

ช่างทรมาน ทุกวันคือการรอคอย

อยากหยุดวันเวลาให้ฉันและเธอ

ไม่ต้องเจอการร่ำลา

อยู่กับฉันได้ไหม เพราะเธอนั้นคือ

ของขวัญจากบนฟากฟ้า

อ้อนวอนสรวงสวรรค์ ต้องมีสักวัน

อ้อนวอนยังโชคชะตา

ท้องทะเล ขอบฟ้ากว้างไกล

คิดถึงคนไกล ให้สายลมหนาวพัดพาความรัก

ให้คืนกลับมา

อยากหยุดวันเวลาให้ฉันและเธอ

ไม่ต้องเจอการร่ำลา

อยู่กับฉันได้ไหม เพราะเธอนั้นคือ

ของขวัญจากบนฟากฟ้า

อ้อนวอนสรวงสวรรค์ ต้องมีสักวัน

อ้อนวอนยังโชคชะตา

ท้องทะเล ขอบฟ้ากว้างไกล

คิดถึงคนไกล ให้สายลมหนาวพัดพาความรัก

ให้คืนกลับมา