ฝนพรำ (Raining Day) - Dawut/Timethai (ธามไท)

Lyrics by：Audsadawut NgamsomcHat

Composed by：Pukpamorn Kaitphadoongpong

แค่วันที่ฝนพรำ

มันก็ยิ่งทำให้นึกถึง

เรื่องราวเดิมๆ

แค่วันที่คิดถึงเธอ

ฉันก็ต้องห้ามใจ

ไม่ทำพฤติกรรมเดิมๆ

ห้ามใจไม่โทรหาเธอ

กลัวเขาไม่เข้าใจ

ในความสัมพันธ์ของเรา

ในความสัมพันธ์ของเรา

ท้องฟ้ามันมืดมน

ฉันยังคงนั่งอยู่ตรงที่ประจำ

ที่ที่เราทั้งสองคนเคยนั่งดัวยกัน

มีเธอและฉันกับเสียงเพลงเดิมๆ

ที่เคยฟัง

มองดูผู้คนมากมายกลางถนน

นึกถึงวันที่เราทั้งสองเดิน

จับมือท่ามกลางฝน

นึกถึงตอนที่เปียกปอนกัน

ไปด้วยเม็ดฝน

แต่เรากลับกลายเป็นคน

ที่หมดรักกัน

โดยไม่มีเหตุผล

คิดว่าคุณคงไม่มีใจ

และไม่ว่าทำไงไม่มีทาง

ที่ you จะ be mine

ข้อความนี้คุณคงไม่ repiled

สุดท้ายก็ต้องห้ามใจ

แค่วันที่ฝนพรำ

มันก็ยิ่งทำให้นึกถึง

เรื่องราวเดิมๆ

แค่วันที่คิดถึงเธอ

ฉันก็ต้องห้ามใจ

ไม่ทำพฤติกรรมเดิมๆ

ห้ามใจไม่โทรหาเธอ

กลัวเขาไม่เข้าใจ

ในความสัมพันธ์ของเรา

ในความสัมพันธ์ของเรา

มันมีแค่บางซีน

ที่ท้องฟ้าเป็นสีเทา

แล้วคิดใครบางคน

มันไม่มี time machine

ได้แต่ปล่อยไห้ความคิดถึง

มันลอยไปตามลม

ตั้งแต่วันที่เราจากลา

ไม่เหลือความคิดถึง

เพราะเธอนั้นคงไม่ได้ฝากมา

ยิ่งมาเห็นภาพที่มันบาดตา

ยังเจ็บอยู่ข้างใน

เวลาที่คิดถึงขึ้นมา

แต่ที่ตรงนั้นมันเป็นเขา

คนที่เหงาก็คือฉัน

มันคือฉันเองที่ทุกทรมาน

แต่ว่าเธอนั้นมีเขา

คอยดูแลวันที่เหงา

เธอคงเห็นฉันเป็นคนน่ารำคาญ

แค่วันที่ฝนพรำ

มันก็ยิ่งทำให้นึกถึง

เรื่องราวเดิมๆ

แค่วันที่คิดถึงเธอ

ฉันก็ต้องห้ามใจ

ไม่ทำพฤติกรรมเดิมๆ

ห้ามใจไม่โทรหาเธอ

กลัวเขาไม่เข้าใจ

ในความสัมพันธ์ของเรา

ในความสัมพันธ์ของเรา