ก็นานมาแล้ว ที่เลิกกันไป

ที่เหนื่อย ที่ทน และต้องทำใจ

ต้องใช้เวลา ตั้งนาน เพื่อลืมเธอ

และก็ไม่นานได้พบคนที่

ที่เข้ามาเป็นทุกเรื่องดีๆ

มาลบ ภาพเก่าๆ ของเธอ

แต่ไม่รู้ว่าทำไม มันยังคิดถึงเธอตลอดมา

เมื่อได้ยิน เธอทุกข์ใจ

ทนไม่ไหว ที่จะเป็นห่วงเธอจริงๆ

ทั้งๆที่ฉันขอให้เธอ ได้เจอความรักที่ดีๆ

ทั้งๆที่ฉันขอให้เธอ ได้มีความสุขตลอดไป

แต่ทำไมยังไม่ลืม ทั้งๆที่เธอเคยทำร้าย

ฉันควรเฉยๆกับเธอ ปล่อยเธอไป แต่ทำไม่ได้สักที

(คิดว่าลืมเธอได้หมดใจ คิดเท่าไหร่ แต่ทำไม่ได้สักที)

ยังเป็นห่วงเสมอ บางครั้งก็อยากโทรหา

เวลาที่อยู่กับเขา ภาพเธอก็ย้อนคืนมา

ทั้งที่ใจก็รู้ ว่าไม่ควรจะโทรไป

แต่มันทนไม่ไหว ต้องขอโทษเธอ

เวลาที่จะไปไหน ภาพเดิมยังคอยตอกย้ำ

คิดถึงภาพเธอที่นอนหลับสบาย บนไหล่ฉัน

มันยังเป็นที่ของเธอ ให้เธอนอนพัก

เพราะไหล่ของฉันมันบอกว่ามันคิดถึงเธอ..

แต่ไม่รู้ว่าทำไม มันยังคิดถึงเธอตลอดมา

เมื่อได้ยิน เธอทุกข์ใจ

ทนไม่ไหว ที่จะเป็นห่วงเธอจริงๆ

ทั้งๆที่ฉันขอให้เธอ ได้เจอความรักที่ดีๆ

ทั้งๆที่ฉันขอให้เธอ ได้มีความสุขตลอดไป

แต่ทำไมยังไม่ลืม ทั้งๆที่เธอเคยทำร้าย

ฉันควรเฉยๆกับเธอ ปล่อยเธอไป แต่ทำไม่ได้สักที

(คิดว่าลืมเธอได้หมดใจ คิดเท่าไหร่ แต่ทำไม่ได้สักที)

ทั้งๆที่ฉันขอให้เธอ ได้เจอความรักที่ดีๆ

ทั้งๆที่ฉันขอให้เธอ ได้มีความสุขตลอดไป

แต่ทำไมยังไม่ลืม ทั้งๆที่เธอเคยทำร้าย

ฉันควรเฉยๆกับเธอ ปล่อยเธอไป แต่ทำไม่ได้สักที

(คิดว่าลืมเธอได้หมดใจ คิดเท่าไหร่ แต่ทำไม่ได้สักที)