คิดถึง... - BNK48

Lyrics by：Bnk48 Office

Composed by：Bnk48 Office

Mata anata no koto

Kangaeteta

นอกหน้าต่างก็เหมือนอย่างเก่า

ยังเผลอเฝ้ามองอย่างนั้น

หากว่าฉันไม่คิดจะเปลี่ยนแปลง

คงไม่รู้คืนวัน วันต่อไป

รักเก่าๆ ไม่ลบไม่เลือน

ภาพรักวนเวียนกับใจ

ไม่ใช่ว่าไม่รู้ว่าควรตัดใจ

เกินที่คนอย่างฉันจะทำอะไร

ปล่อยไป ต้องปล่อยไป

ในสักวัน ฉันคงลืมได้เอง

ถ้าเราชอบใครสักคน

รักเขาล้นในจิตใจ

เวลาจะเดินเร็วเกินไปในความรู้สึก

แค่พอนึกว่าอยากเจอ

ไม่รู้ว่าเธอไปอยู่ไหน

ใครพาดวงตะวัน

พลันลับลาจากขอบฟ้า

แค่เพียงลมแผ่วเบา

เพียงถอดใจ

ก็เหมือนเธอยิ่งไกลห่าง

ช่างเปราะบางอย่างใคร

เคยบอกไว้

หวั่นไหวเกินไปอย่างนี้

อัดอั้นเหลือเกินบอกใคร

เจ็บปวดยากเกินเข้าใจ

จะมีไหมสักคนเข้าใจ

Mata anata no koto

Kangaeteta

ไม่ว่าใครสุดท้ายต้องยอม

ต้องแพ้และเป็นอย่างฉัน

สิ่งที่ฉันนั้นคิดจะเปลี่ยนแปลง

บอกตัวเองต้องทำได้สักวัน

ฉันจะลืม ลืมรักเก่าๆ

ค่อยลบมันไปจากใจ

ความรู้สึกความรักที่มีต่อเธอ

ปล่อยมันอยู่ในฝัน ให้มันหลุดลอย

ปล่อยมันไป จะปล่อยมันไป

ลองให้ใจ หาตัวเองให้เจอ

ค่ำคืนที่เธอหลับแล้ว

เธอรู้ไหมฉันยังพร่ำเพ้อ

หลับตาไม่ลง

ไม่คุ้นเคยความโดดเดี่ยว

เหลียวมองไปเห็นแต่เธอ

เจอภาพนั้นเธอกับฉัน

เหม่อมองเพดาน

และก็จ้องไปอย่างเลื่อนลอย

หมอกบางตอนใกล้เช้า

ราวกลับฝัน บางครั้งก็แยกไม่ออก

หลอกตัวเองกับความ

รู้สึกดี ฟังเสียงนกร้องอย่างนั้น

ได้ยินเสียงเธอก็ฝัน

เจอะเจอหน้ากันก็ฝัน

ได้แค่นี้ ฝันเดิมๆ ต่อไป

Mata anata no koto

Kangaeteta

นอกหน้าต่างก็เหมือนอย่างเก่า

ยังเผลอเฝ้ามองอย่างนั้น

หากว่าฉันไม่คิดจะเปลี่ยนแปลง

คงไม่รู้คืนวัน วันต่อไป

รักเก่าๆ ไม่ลบไม่เลือน

ภาพรักวนเวียนกับใจ

ไม่ใช่ว่าไม่รู้ว่าควรตัดใจ

เกินที่คนอย่างฉันจะทำอะไร

ปล่อยไป ต้องปล่อยไป

ในสักวัน ฉันคงลืมได้เอง

ช่างโหดร้ายเมื่อเหงา

เฝ้าแกล้งคืบคลานเข้ามา

อย่างช้าๆ ท้องฟ้า นั้นก็เริ่มมืดมัว

กลัวอดกลั้นไม่ไหว

ให้น้ำตารินออกมา แค่เพียงบางๆ

อยากให้ในวันหนึ่ง

ภาพเธอจาง จากฉันได้ไหม

จะไม่คิด คิดถึงอีกต่อไป

ใจคงพอแล้วตอนนี้

แม้ไม่อาจลืมได้สักที

ก็หวังมีปาฏิหาริย์

อธิษฐานทั้งรู้อยู่แก่ใจ

ไม่มีวันไม่รักเลยสักที

ฉันไม่เคย ลืมสักนาที

ไม่รู้ควรทำอย่างไร

Mata anata no koto

Kangaeteta

นอกหน้าต่างก็เหมือนอย่างเก่า

ยังเผลอเฝ้ามองอย่างนั้น

หากว่าฉันไม่คิดจะเปลี่ยนแปลง

คงไม่รู้คืนวัน วันต่อไป

รักเก่าๆ ไม่ลบไม่เลือน

ภาพรักวนเวียนกับใจ

ไม่ใช่ว่าไม่รู้ว่าควรตัดใจ

เกินที่คนอย่างฉันจะทำอะไร

ปล่อยไป ต้องปล่อยไป

ในสักวัน ฉันคงลืมได้เอง